Kolor pomarańczowy – psychologia, znaczenie i symbolika

Kolor pomarańczowy to mieszanka czerwonego z żółtym. Dzięki temu może i pobudzać (atrybut czerwieni), i kojarzyć się z bogactwem (atrybut żółci) – a to nie wszystko. Marki wykorzystujące ten kolor komunikują nam znacznie więcej.

Psychologia koloru pomarańczowego

Kolor pomarańczowy to ciepły kolor, który mózg przetwarza dłużej niż kolory zimne. Jest on jednak bardziej neutralny od czerwonego, więc efekt pobudzenia nie jest aż tak duży i przytłaczający. Mimo to, może działać ostrzegawczo – to kolor, który pojawia się w ogniu, więc podświadomie utożsamiamy go z niebezpieczeństwem. Jednocześnie kolor pomarańczowy kojarzy się z witalnością i świeżością. Wynika to z powiązania koloru pomarańczowego z owocem – pomarańczą. Takie nazewnictwo jest zresztą typowe dla wielu języków, nie tylko dla języka polskiego. Nieświadomie pomarańczowy kojarzymy również z życzliwością i ciepłem. Sądzi się, że jest to powiązane ze słońcem, które nie tylko daje nam ciepło na co dzień, ale w zależności od pory dnia może mieć też kolor pomarańczowy. Ponadto, słońce jest również życiodajne, a to uwydatnia wspomniany już związek pomarańczu z witalnością. Co ciekawe, barwa pomarańczy uznawana jest za barwę dla ludzi młodych. Kojarzy się bowiem nie tylko z owocem czy słońcem, ale też z zabawą. Jest kolorem śmiałym, wzbudzającym kontrowersje. Jeśli ma dużo żółtych tonów, może przywodzić na myśl luksus i bogactwo.

Znaczenie pomarańczu ze względu na płeć i wiek

Pomarańczowy to kolor, który częściej się nie podoba niż podoba. Z badań Hallocka wynika, że jest on najmniej lubianym kolorem dla 30% osób, przy czym kobiety nie lubią go częściej od mężczyzn (kolejno 33% i 22%). Największa niechęć przypada na osoby w wieku 36-50 lat i 70+. W pozostałych grupach wiekowych jest to ok. 30% lub mniej. W sumie kolor pomarańczowy ma tylko 5% sympatyków. Tyle kobiet i mężczyzn uznaje go za swój ulubiony, a najliczniej w dwóch przedziałach wiekowych – 1-18 lat i 25-35. W przedziałach 36-50 i 70+ nikt nie wskazał pomarańczowego jako ulubionego koloru.

Kolor pomarańczowy w marketingu

Kolor pomarańczowy w swojej identyfikacji wizualnej wykorzystują zwłaszcza te marki, których odbiorcami są młodzi ludzie. Znajdziemy go np. w logo kanału dla dzieci Nickelodeon. Młodym odbiorcom kojarzy się on z przygodą, zabawą i przyjaznością.

Aspekt zabawy i oczywiste skojarzenie z owocem wykorzystał napój Fanta. W logo marki mamy też co prawda kolor granatowy, ale identyfikacja opiera się głównie na pomarańczu. Dzięki temu napój odbierany jest jako dodający energii (bo witalny, “zrobiony z pomarańczy”) i przywodzi na myśl dobrą zabawę. Grupą docelową Fanty są głównie są młodzi ludzie, a to właśnie oni kojarzą kolor pomarańczowy z przygodą.

Kolor pomarańczowy komunikuje też otwartość marki w stosunku do klientów i gotowość na innowacje. Nic więc dziwnego, że pomarańczowy wykorzystała najpopularniejsza w Polsce platforma do zakupów online, czyli Allegro.

Ciemny pomarańcz pobudza z kolei do działania. Sprawia, że zwracamy na niego uwagę i może kojarzyć się z odwagą. To cechy, które wykorzystała marka CCC. Dzięki wyborze koloru pomarańczowego sieć wydaje się jednocześnie otwarta, przyjazna i na czasie.

W podobny sposób kolor pomarańczowy wykorzystały marki: Orange, Obi, pyszne.pl.

Kiedy nie korzystać z koloru pomarańczowego?

Ponieważ kolor pomarańczowy może zostać odebrany jako infantylny, nie sprawdzi się w przypadku branż z “poważnym” wizerunkiem. Dotyczy to zwłaszcza instytucji finansowych i firm zajmujących się szeroko rozumianą rachunkowością lub prawem. Istnieją wprawdzie odstępstwa od tej zasady (np. bank ING), ale w takich przypadkach kolor pomarańczowy jest zwykle tonowany inną barwą, dzięki czemu zmienia się też jego znaczenie. Kolor pomarańczowy może też wzbudzać podejrzliwość, zwłaszcza jeśli użyjesz go w nadmiarze. Jeśli nie kierujesz swojego komunikatu do młodych odbiorców, pomyśl nad skontrastowaniem pomarańczu z inną barwą.